Varmısın Aşka Şiiri - Yılmaz Öztürk

Aşk ehlinden olmaya aşka düçar olmaya varmısın
Karşılık beklemeden sevmeye adım atarmısın
Sevdiğinle yastığa baş koymadan mutluluğa varmısın
Sevdiğin mutlu olsun diye kendini unutabilirmisin

Hayallerini sevgilinin gözlerinde aramaya
Gözlerinden yaş yerine kan akıtmaya
Akan kanda aşkın için huzur bulmaya
Gül ile bülbül gibi feryadat etmeye varmısın

Maşukun seni sevmesede sevebilmeye
Onun kalbinde yerin olmasada sevmeye
Sevgilinin dışını unutup kalbini görmeye
Varmısın yeniden bir Mecnun gibi sevmeye

Çöllerde arayıp kahroldukça ümitlenmeye
Yeniden ümitle deli gibi sokaklarda gülmeye
Baktığın her yerde O nu görüp titremeye
Varmısın gülleri O diye koklamaya

Cesaretin varsa divanesi olmaya Maşukun
Artık sende anlarsın halinden Aşıkın
Aşık seni seviyor seni istiyor bilmelisin
Varmısın diye sana soruyor umarım anlarsın