Varmış-Yokmuş Şiiri - Ahmetnecat Ucur

Bir Yokmuş da Bir Var mıymış? Eski bir aşkla boğuştuğum anlardaydı, İlgimi çekmeyi başarmıştın isteyerek yapmadıysan da. Öylesine çıkmış bir cümleydi ağzından, 'Aşık oldum birisine' demiştin hani. 'Başlamadı, başlamaz da' demiştin. Sıkıntıdan söylenmiş sözlerdi belli, Ama arkası kesilmedi. Aylarca unutamadığın aşkından söz etmiştin, 'ruhumu seveyim' dedin sonra. O ruhu ben de tanımak sevmek istedim, Ama göstermedin sevilesi halini, 'arkadaş mıyız' bile dedin,şakaydıysa bile ciddiye alacağımı hiç düşünmeden. Öyle ya, arkadaşlık anlaşması yapılmalıydı, sınırlar çizilmeliydi. Ruhunun ölçüsüz yanları düşmüştü payıma, uğraşamazdım. Senin de umurunda değildi zaten. Yaralarıma döndü gözlerim, eski aşktan kalan, Ellerim onları sardı usulca. Ne şarkılar dinledim gecelerce, Ne şiirler yazdım akıttım acılarımı. Ne çabuk oldu sabahlar, Sen hep ordaydın her halinle Olduğun gibiydin bana göre olmasan da. Adımlarını gördüm bana doğru, Maymunluklarına güldüm. Sanki arkadaşmışız gibi sıcaktın. Aklıma düşürdün kendini. Seni yanlış tanımamdan yakındın, tanımama izin vermişsin gibi. Aklın havadaydı gözlerin kızlarda, Ama bende takılmıştı sanki bir yarın. Sanki beni iten sen değildin bir kaç zaman önce, O büyük resme bakmıyordun belli ki dışarıdan, Çoktan başlayan çekimi farkettiğinde, ilk perdeyi kaçırmıştın. İmalarla anlatmayı seçtin hislerini, Kararsızdın önce, sonra cesaretsiz, sonra umutsuzdun, Nabız yoklamak isterken geçirdin ömrünün kaç ayını, Benim de sabrımı tükettin canımı yaktın. Ama çok da umurunda değildi. Bu umursamazlıklarındı iten beni anlamak istemedin, Seni çözmeye çalıştığımı düşünüp şımardın, Oysa ki ben çözerken yorulmadım, o düğümle yaşarken senin yorulduğun kadar. Anlam veremedin gel-gitlerime, Bende aradın cevabı, kendine sormak varken. Elim kolum bağlı duramam hali vardı bakışlarında, Acıklı tarzlar keşfettin şarkılarda. zoru seven kalbine ellerinle zorun resmini çizdin. Ne başlayabildin birşeylere, ne bitirebildin. Çekildin kabuğuna yeniden doğmak için, Çok da umurunda değildi aslında, Unutamamak da kabulündü, unutmak da.. Beni sevdiğini varsaydım, beni sevmeni sevdim, seni sevmeyi sevdim. NİLGÜN BUDAK