Varmış Yokmuş Şiiri - Elazığlı Mustafa Kaya

sen benim canımsın
iyi ki doğmuşsun
bir tanemsin
iyi ki varsın
seni çok seviyorum
diyor yakınlarım
oysa bir varmış
bir yokmuş tu
ne olmuş olan vardı
ne de olacak olan
günlerce kayıp benim
günlerce bilmeceyim
en iyisi
sevdirmeye çalışsam
kendime
şu kış günlerini
kuvvetlisin
göreceksin ki dayanıklısın
ve sen çok değerlisin
diyerek teselli verenler
tasını tarağını
toplanmış gelmişler
hepsi de terzi sanki
kendi söküğünü dikemeyenler
ne çok şey söylediler
yine de hepsi
kalbimin en sakin yerindeler
şu yılgın psikolojim
geçmek bilmeyecek
başka birileri getirecek diye
boş yere bekledim çiçek
sonunda
kendi bahçemi kendim
çiçeklerle süsledim
şimdi kafam
şöyle
elmalar pembe
ağaçlar,dallar pembe
gökyüzü,yeryüzü pembe
kışlar ilkbahar
yazlar ilkbahar
güzler ilkbahar
ah
eleyebildiğim kadar eledim
hayatımı
giymediğim kıyafet
bırakmadım
insandan çok eşyaya
değer veren bir dünya
canımı sıkıyor
bir uçurumun kenarındayım
benden içeri bir değil
kaç ben var
kalmadı eledim gitti
bitti
biten her şey
bir başlangıca işarettir
denilir
şimdi yağmur damlaları
yıkıyor kirlenmişliği
hem beni ….

28.11.2015