Varmış Kara Kız Şiiri - Veysel Eraslan

Ben beni bilmezdim seni görmeden
Meğerse yüreğim varmış kara kız
Dağıtmış zülfünü kimse görmeden
Gönül sarayına girmiş kara kız

Senden mi almıştı ebemkuşağı
Bütün renklerini baştan aşağı
Bir sana serildi gönül döşeği
Sevda yorganını örmüş kara kız

Salına salına bahçeye inmiş
Değdiği güllere kokusu sinmiş
Bahar libasını Hak’tan giyinmiş
Yaradan ne varsa vermiş kara kız

Değişti seninle talihim bahtım
Bütün çileleri dünde bıraktım
Vuslatlı yarına bir selam çaktım
Mecnun da el pençe durmuş kara kız

Sevda yağmurun da kapıldım sele
Veysel’im bu sevda gelmez ki dile
Nasıl hava attım garip bülbüle
Benimde sevenim varmış; kara kız

25–8–2013
Veysel ERASLAN
Yozgat