Varmış Şiiri - Serkan Yıldırımoğlu

Ölümlerle yaşamayı bilmesek de
Bu yürekle dağlara çıkmak varmış
Alıp karşına garip bir dünya
Dağlarını yıkana kadar savaşmak varmış

Ölümleri atlatıp gülenler nerde
Bir çoklarına oldular perde
Bu perdenin arkası taaa nerde
Perdeyi yırtıp da çıkanlar varmış

Özüne sözüne diline sahip
Bir ömre değil bin ömre sahip
Öldükçe dirilen fikrine sahip
Geriye çekilip dert! Çekmek varmış

Özleyip maziyi ağlamaktansa
Bir destan daha yazıp yaşamaktansa
Bir destan olup kaybolmaktansa
Yorganı kafaya çekip uyumak varmış

Gül yüzlü sevdanın Yusuf soylusu
Sen gittin gideli yoktur uykusu
Bir aslan yetiştirip salıp doğrusu
Bir kediye anlık yapmakta varmış

Sehpaları titreten yürekler nerde
Gülüp kavuşup yar etmek nerde
Anasına; vatan deyip yürümek nerde
Evde oturup adam! Olmak varmış

Bir ülkü uğruna yıllarca koşup
Kendini taş medrese duvarına vurup
Vatan deyip; anayı yari unutup
Bunu da düş diye görenler varmış

El atıp bir davanın derdine
Gece gündüz yazıp göz bebeğine
Çareler bulup ülke derdine
Ah çekip gençliğim diyenler varmış

Ah vatan ah dedikçe yürekler
Bir ana ağlar oğlunu özler
Yürüyün gardaşlar oğul olmak bekler
Hainliğe düşüp katil diyen varmış

Unuttuğumuzu sanıp rahat yatağa
Gece gündüz demeyip çıkıp sokağa
Bunlarda adam mı? Deyip otağa
Girmeyi düşünen salaklar varmış

Bu dava biliriz zor ve çetin
Olsun be derdini çekeriz aziz milletin
Gayemiz bu, çilemiz bu velakin
Türklüğü İslam’ı unutup laf atan varmış

19.01.2004