Varmı ki Şiiri - İbrahim Kılınç

Düşmanım güldürüp dostum ağlatma
Sana ağlayacak dostun varmı ki
Dedim ya arkadaş hısım akraba
Seni candan seven dostun varmı ki

Ben kötülük bilmez bir garip kulum
İyilik muhabbet desturum yolum
Bana kırılmasın ne sağ ne solum
Niyetin anlayan dostun varmı ki

Yolcu değilidim yollara düştüm
Dünden daha beter hallere düştüm
El üstünde iken dillere düştüm
Dedi seni duyan dostun varmı ki

Dedim bu halime yokmudur çare
Oldum bu illerde garip biçare
Yokmu bu halimi anlatan yare
Dedi seni seven yarin varmı ki

Dedim kapılarda dolanıp durdum
Gördüğüm düşleri hayıra yordum
Dost için çağladım coştum yoruldum
Dedi Hak tan başka dostun varmı ki

Dedim bura yurdum şurası yuvam
Hepsi dost arkadaş yanımda duran
Bunlar yüze dosttur arkadan vuran
Dedi toprak başka dostun varmı ki

Göster İbrahim e sormadan soru
Yolu yanlış ise sen doğru yolu
Anlattın kırıldı kanadı kolu
Dedi bunu elden bulan varmı ki