Varmak
kırık kanatlarım, sarhoş yüreğim
ve ben, olabilecek en gerçek halimle,
toprağına kavuşan kar tanelerinin vuslatıyla
ve kelebek yuvası ruhumla, varıyorum sana.
varıyorum, kelebeklerim ölümsüzlüğü buluyor,
adını sayıklamanın verdiği sarhoşlukla uçuyor.
derken düşmeye devam eden taneler,
kavuşmanın sevinciyle yok oluveriyor.
buradayım. tam burada, yokluğuna direniyorum.
sen varsın ve bundan âlâ gerçek tanımıyorum.
varımla yoğumla tanıyorum seni, ve biliyorum,
varlığın güzel şeylere hep galip geliyor.
Kayıt Tarihi : 23.7.2023 12:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!