Varma Şiiri - Hamza Süngü

Sen aynaya söver iken
Kendi nefsin över iken
İblisini sever iken
Varma gönül yakınına

Dilin uzun aklın kısa
Berat verilmez nakısa
Yanma Allah muhafaza
Varma gönül yakınına

Yolda yasa,edeb us'tur
Taliblere sözüm nus'tur
Dosttan almadan destur
Varma gönül yakınına

ibadettir sevidir bu
İrfanlığın nevîdir bu
İnsanlığın evidir bu
Varma gönül yakınına

Bir Kıl kadar kalsa varlık
Gitmez senden,çile darlık
Bir göz ise sende körlük
Varma gönül yakınına

Sureti put yapıyorsan
Putlarına tapıyorsan
Bundan benlik kapıyorsan
Varma gönül yakınına

Hakk'tır hakikati bulan
Daim kemalatta kalan
Bunu bilmez hayvan olan
Varma gönül yakınına