Ne bu kahkaha, ne bu şımarıklık;
Ar mı yok, yoksa edep mi yok?
Neden tebessüm bu kadar uzak yüzlerden;
Hüzün mü çok, neşe mi yok?
Niçin şairler ve ozanlar bu kadar sahipsiz;
Âşık mı yok, yoksa aşka meyil mi yok?
Ne bu suskunluk, ne bu tükenmişlik;
Takât mi yok, azim mi yok?
Neden güzelim duygular kör düğüm;
His mi yok, acı mı yok?
Niçin bahçelerde bülbül göremiyorum;
Diken mi çok, gonca mı yok?
Ne bu umutsuzluk, ne bu yorgunluk;
İnanç mı yok, heyecan mı yok?
Neden muhabbet zuhur etmiş değil;
Kadeh mi yok, mey mi yok?
Niçin bu Pinhan lâl olmuş bülbül gibi;
Dudağı mı yok, dili mi yok?
Kayıt Tarihi : 10.1.2014 00:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şeyhülislâm Yahyâ'nın "Aşka kâbil dil mi yok, Şehr İcre Yâ Dilber Mi Yok" gazelinden esinlenilmiştir.
İnanç mı yok, heyecan mı yok? Güzel bir çalışma olmuş emeğine yüreğine sağlık..
Ne bu suskunluk, bu tükenmişlik;
Takat mi yok, yoksa azim mi?
Daha nicelerine diyor esenlikler diliyorum. Saygı sevgi ve muhabbetle...
TÜM YORUMLAR (1)