Varlık Sahnesi Şiiri - Melih Dere

Dalgalar yanına çağırıyor beni,
Bakmadan arkama ansızın gitmeli.
Savrulan bir yaprak misali,
Kaybediyorum çürümüş bendimi.

Biçare her şey, soluk ve gri;
Finalde herkes kayboluverdi.
Dostane cümleler duydum tonla,
Hepsi gömülü yalan çukurunda.

Ne de zor bu devirde insan kalmak!
Sebep çok yeminle şu an asmak.
Çare, kendimi en sıkı iple...
Hayattan zevk almam asla.

Varlık sahnesinde sorular cevapsız kalır,
Sandım ceremesinde hayatım kayıp.
Bekliyorum ölmeyi karanlığa bakıp, adımlarımı sayıp.
Dilimde tüy bitti artık, kelimeler kifayetsiz kalır.

Dalgalar yanına çağırıyor beni,
Avutamazsınız "geri dön" deyip.
Gemi olsam kaybederim denizde fenerimi,
Zaten bu zamana kadar yaşamam tesadüfün eseri.