Sarılmış iki eliyle
öpmek için
tüm sevgisiyle
Ata’sının mübarek ellerine.
Anadolu’mun kurtuluşunda
Yokluktan çıkmış
Çıplak ayaklarıyla
Dimdik
Türk çocuğum.
Ne zaman baksam
bu en sevdiğim resme
gözüm çocuğun ellerinde
Yanağına dayamış
Ata’sının elini avuçlayıp
arkadan görünümle.
Dünya mutlusu
o an mutlaka
Boncuk boncuk bakarken
Sevgiden ışıl ışıl
Çocuk gözleri.
Yanağına dayanan
Atatürkiye
Bir ışık
varoluşun
Sevginin sesi…
Çünkü
Varlık nedeni Ata’sı
Yaşam felsefesi…
21.08.06
Nurşen GörşenKayıt Tarihi : 21.8.2006 04:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Mürsel Adıgüzel
TÜM YORUMLAR (1)