Varlık kadar adem de var
Özüm yâre güzüm yere akıyor
Nefsim de iradem de var
Gözüm yâre yüzüm yere bakıyor
Bir Havva bir Âdem’de var
Sözüm yâre yüzüm yere akıyor
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta