Sen sanatını icra et,
En iyi yaptığını yap,
Bırak yolu yolcuya,
Koşuşsun etrafta kimlik,
Sen yokluğunla hükmet…
Kimsesizlikle yoğrul,
Varlığın gölgeden ibaret,
Sen bildiğini zikret…
Hikmet yorgunlukta,
Yorgunsan, yorgunluğuna şükret,
Zavallı;
Tembel, zalim,
Kime?
Ne ötekine ne berikine,
Kendine…
Yokluk, varlığın zannında,
Varlık, yokluğun ta kendinde…
Yedilikte olsan yetmişlikte,
Ayna, suretini gösterir,
Silüet ise güneşle oynamakla belirir…
Karanlığından dördünde,
Olmadı kırkında kurtul,
Kurtulamazsan
Kırk yılını alır ömrün,
Kırk dert verir…
Bırak alt katlarda boğulmayı,
Nefeslenmek için bir üst kata geç,
Terk et ki öteki yüzünü,
Yer açılsın gönlünde
İlahi olana
Gerçek olana
Gerçek aşka…
Yunus KadakalKayıt Tarihi : 16.8.2010 11:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'DÜNYA; MÜMİNİN ZINDANI, KAFİRİN SE CENNETİDİR!'
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)