'Vahdeti vücut'ta Hakk'la birleştik,
'Bezmielest'i biz andan eylerken.
Âdem'in kalbine geldik yerleştik,
Kevser ırmağını kandan eylerken.
İnsan Hakk'a, Hakk da insana uydu,
Canlıya can veren toprakla suydu.
'Enelhak' diyenin gerçeği buydu,
Varlık güneşini tandan eylerken.
Hakk'ı büründürüp kemiğe ete,
Ayrı tuttuk O'nu saydık hikmete.
Yerdeki gökteki girdi ümmete,
İnsan nefesini candan eylerken.
Kuşkusuz Hakk bize uzanan eldi,
Halk olup evrende savrulan yeldi.
İnsanla var olup insanla geldi,
İsmini cismini sandan* eylerken.
Feyzi söyler sözü kendi özünden,
Aşk ile beslenir Hakk'ın sözünden.
Ehli kâmillerin bakar gözünden,
Hakikat yolunu şandan eylerken.
18 Eylül 09 / Ank.
(Ozan Feyzi)
*san: Felsefede herhangi bir şeyi neyse o yapan nitelik.
Kayıt Tarihi : 30.10.2009 12:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!