Varlığınla Yokluğun Arasında

Seni beklemektir ömür baharımın gelişi... gitmendir, gözyaşlarımın durmak bilmeyen akışı...

Susmandır, dil bucağımın yerle bir olması...
Gönül odağımın daralması, sevda yükümün artması, kaderimin tekrar tekrar başa sarması...

Kirli gülüşlerime sebep olması...
Aklımın bulanık düşüncelere bürünmesi...
Sensizlikten bedenimin titremesi...

Sinir uçlarımın yıpranması, sabrımın benimle oyun oynaması... Varlığımın, yokluğumu gölgelemesi, şemsiyesiz yürüdüğüm sokaklardaki loş ışıkların bana yüz çevirmesi...

Sırtımı dayadığım sonbahar ağaçların beni taşıyamaması, güneşin beni gördüğünde batması, bulutların çaresizliğime dayanamayıp ağlaması ve sensizlikten yıldızların benimle yolculuk yapamamsı...
İşte bunların bir sonunun olmaması, çıkmaz bir
sokak olması...