Sen neymişsin fındık,
Ocağımızda aş imişsin,
Yokluğundan yandık,
Başımızda taç imişsin.
Herkes seni ister,
Yokluğunda ağladık,
Varlığını artık göster,
Umudu sana bağladık.
Sen neymişsin fındık,
Giresun’da boş uşaklar,
İşsizlikten bunaldık,
Perişan gelen kuşaklar.
Sanayi henüz gelmemiş,
Burada acı ondandır,
Köylü,şehirli gülmemiş,
Gurbete göç ondandır.
Sen neymişsin fındık,
Sana dünya hayrandır,
Yokluğundan usandık,
Varlığınla düğün bayramdır.
14.02.2005-Bulancak-GİRESUN
Kayıt Tarihi : 26.5.2005 21:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!