Varlığını
Bilerek yokluğuna alışamıyorum
İnsan sevdiğinden yoksun kalınca alışabilir mi?
Günlük hayatın getirdiği güzelliklere
Alıp bir başımı gideyim diyorum olmuyor
Yeryüzünde ki özgürlük kelebeğin ömrüne denkse
Özgürlük çimenlerin üzerinde çiğ tanesiyse
Özgürlük adına çığlık atan yürek
Toprağa sımsıkı sarılmış sarmaşıktır
Ben özgürce nasıl sevebilirim bilmiyorum
Öyle zordur ki
Gülü dalında dikenine dokunmadan koklamak
Beynimin bütün hücreleri ölüyor düşünmekten
Çiçekler açsa hüznüm üstünde gönül efendim
Döner döner vururum kendimi deliler gibi…
Kayıt Tarihi : 3.4.2009 01:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yorgun yüreklere...
![Selin Deniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/03/varligini.jpg)
AŞK DÖRTLÜĞÜ
Aşk; dilin lal olduğu andır,
Maşuğu sendeleyen kayık.
Arının bal yaptığı kovandır,
Acıyı yavan eden yayık.
YÜCEL TERKANLIOĞLU
TÜM YORUMLAR (2)