Varlığını Arayan Çocuk Şiiri - Umut Ülbegi

Yarım kalan geceyi tamamladım
parmaklarım usta bir manevrayla sardı kurbanını
içime çektim ilkel korkularını
ve korkusuz gözlerle süzerken yırtılan bedenimi
yasakladım ona cehennem kapılarını

Gözlerini aldım önce
sonra kollarını ve bacaklarını
geceye dumanlı kırmızılar kattım
Tanrı'nın tualini yeniden yarattım

Dudaklarını kıpırdatıyordu belki
belki en sansürsüz küfürleriydi onlar
hiçbiri yankılanmadı o mavi sokakta
ses telleri ellerimdeyken

Çırılçıplaktı
tersyüz ettim bir anda vücudunu
bulutların yıldızlara
yıldızların denizlere yaptığı gibi
önce kalbi
sonra ruhu
ve soru işaretleriyle dolu beyni
katıldı değişime

4. caddede
seçim yatırımı parklarından birinde
yalnız bir çocuk heykeli var
çocuk olamamış yalnızlıktan
kuşlara düşman
şimdi o
hem katil
hem insan.