Kainatı dinlersin derin sessizliğinde.
Belkide ilk kez görürsün duyabilmeyi.
Ne gördüklerin ne duydukların daha önce.
Ne irkilen yaş, nede beliren tebessüm.
Susarsın duyuş olabilmeye sessizce.
Gerçekliği anlamanın duyarlılığında duyarsın iç sesini.
Bir dua öncesi gibidir varlığına varolmak.
Yüreğinin gördüğüne bırakmak kendini,
kendi gerçekliğini kendinden öte duyabilmektir.
Hissedersin derin yalnızlığında.
Yalnızca öz bir yakınlık katar kalbine yaşam.
Bilirsin yalındır ruhun yankılanan ölmeden dirilirsin.
Dokunursun içten hakiki bir aşkla özüne.
Ve özüne bürünür anlayarak yaşamak.
Kayıt Tarihi : 7.6.2013 19:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!