Varlığına Şükrettiğim Günler

Canıma tak etti amansız türküleri mırıldamak
Her akşam bir rüzgar kesiyor boğazımı
Hayat acı ve yaşamım yarım yamalak
Canlandırıyorum yine zihnimde kokuşmuş anıları
Aynalara bakacak mecalim dahi yok
Yüzümde biriken onlarca yükü çekemem
Sanıyorlar; sırtım pek, karnım tok
Bir gün iyi geçer de, gerisini bilemem
Mazi midir içimi böyle derinden burkan
Yoksa kader midir yaşamımı benden çalan
Her gün ayrı ayrı gözlerimden boşalıp akan,
Bu gözyaşları mazinin mi, yoksa kaderin mi?
Tesir fayda etmez benim gibi aciz bir kula
Zaten minnet eline de itibar etmem yıllardır
Amansız her duamda, yalvardım Tanrıya
Kul ile aram, gayrı hep açıktır.
Melun olmuştum, Ferhat olmuştum aşk yolunda
Anladım, aşk üç kelimeden oluşan koca bir yalan
Dağların rüzgarı kesip attığı yamaçlarında
Gönlüm tarumar, gönlüm talan
Varlığına şükrettiğim günler
Eriyor, kayboluyor yaprakların arasında
Benim gibi aciz bir kul en fazla ne diler
Sıkışıp kalmışken dünle bugün arasında