Varlığına bismillah yokluğuna amin

Bir sela sonrasi,

Ezan makamina sarilan dualarim,

Secdeye vardi sirilsiklam...

Sırılsıklam andım seni.

Ruhumu teslim eder gibi azraile,

Kanımın üzerine varlığını oturttum.

Ve giyindim çıplaklığımda seni.

Sar beni!

İhtiyacım var...

Gecelere yokluğunu astım.

Şifa dedim bu şehrin dağlarına.

Ağır aksak işleyen saatin,

Akrepi ben yelkovanına sen dedim.

Ve çatladı ar damarı sabahın.

Lime lime kesildi vücudum.

İşkencenin zincirlerinde daldım hülyalara.

Mülteci yakarışlarım oldu, avuçlarımı açarken sana,

Sığındım sığ yerlerine,

Çok üzgünüm...

Kilometreleri aşındırdım

Adım adım gezerken doğuyu,

Aşındıkca derin dehlizlere düştü çocukluğum.

Sonra bir telaş aldı, aklımın senle bozduğum tarafını.

Yokmusun yoksa!

Bu coğrafyaya adını vermiştim,

Kendimi sana sürgün etmiştim.

Off...

Varlığını bismillah yokluğuna amin.

Önder ÖZTÜRK
05 / 02 / 2011
CUMARTESİ
01:30