Varlığın, yokluğuna özdeş şimdi…

Varlığın, yokluğuna özdeş şimdi…
Yazıyorum birkaç dakika ağlamışlığın ve gözyaşının üstüne…

Acının tarifiydi bu - Soluksuz
Kimsesiz bir teslimiyet gibiydi - Ürpertiydi
Anlamsızdı - Uzatılan zaman sadece kahpeydi
Biliyorum - Elin elim değil / Yüzün bana ait değil - Sırtın dönük bak şimdi acılarıma..
Kimsessiz çocukların gözlerinde izledim seni bu gece sevgili, Yoklugu izledim orada var olamayışı saniye saniye.. Sonra doldum ve boşalamadım o siyaha - İçim acıdı - Acıttımda.. Daha yolun başında yapılan idi bu - Saygısızca...
Huzurdu - Teslimeyetti sana karşı
Sevmekti - Hani olurya soluksuzca
Özlemdi - Geçen gecelerin agrısı bedenimde
Varoluştu - Ellerinin arasında yeni gözlerini açmak gibiydi hani..
Ben kendimi zehirledim asıl sevğili, düşlerimi yaktım - Senide çektim diplerime..Ve kahrolmak - şimdi trajediyi oynmak o tozlu sahnede, herkez kaçarken acil çıkış kapısından böylesine umarsızca..
Yok gibiyim bak - Zehir zembelek gibi hani
Uçurumda - o atlama anı olurya öylesine it beni
Kokunu hisedemeden - Tanrına teslim olursunya
Bu böyle bir yokoluştu - Gözlerinin o ışınıdan karanlıga..
Oysa sevmekti - Arzu
Adamaktı - Bir ömür
Asmaktı - Tüm günahları o naftalenli köhne dolaba
Sonrası gitmekti - gizli göçümün başladığı o sana..
Gitme Sevgili!
Sokak aralarında yitirdiğim aklımı geri ver bana.. yüreğim yüreğinde.. Böyle kuru bir beden ne işe yarar sensiz.. Ya dünümü ver, yada hakkımı! çok mu arzu ettiklerim? Hayatının kısa film akropollerinde hiç mi karem yok? Senaryoda figüran olarak ölmek istemiyorum.. al beni de gözlerine..

Gökhan Barış Pekşen
13/06/2009
06:45