Varlığın Yeter Şiiri - Menderes Aliusta

Sensiz her anım her günüm asır oldu
Bütün bedenim bu dertlere esir oldu
Seviyorum dedim kullara kusur oldu
Seni asla unutmayacağımı bil yeter

Anlasaydın anlayabilseydin sevdanın özünü
Hiç ayrılmayacaktık hani tutmadın sözünü
Gel kapıma, bir göstersen bana yüzünü
Bir uzaktan uzağa gülüversen yeter

Hadi yokluğundan başka felaket göster
İki satır yazacak kadar nezaket göster
Arayıp hal-hatır soracak cesaret göster
Alo deyip bir sesini duyursan yeter

Gelmeni bekliyorum telaş ve endişeyle
Kovalamaca oynuyorum her bir köşeyle
Dönsen karşılarım bir demet menekşeyle
Geleceğine dair bir umut versen yeter

İnan ki bu ayrılık bir ölüme bedeldi
Gözlerimden akan yaş değil bir seldi
Senin aşkın yüreğimi yatkıda deldi
Yalanda olsa sevdiğini söyle yeter

Seni sevdim bu aşka gerdim kol kanat
Seni isterim bir tek seni, inadım inat
Dünyanın elmasları olsa da benim kainat
Hep yanımda ol, bana varlığın yeter

17 şubat 2000