Varlığın Varlığıma Sebeptir..

Yar…
Söylenemediği için biriken cümlelerimle karşındayım
Gözlerine bakmaya cesaretim yok..!
Sadece yüreğine dokunabilmek için buradayım..
En çaresiz,
En aciz,
Ve en saf halimle yanındayım..
Kapını yüzüme kapatmadan önce düşün bir kere
Bir kez ve son kez izin ver ne olur
Azad edileceklerinin müjdesini vereyim, yüreğimde birikenlere…
Ruhuma zincirlenen,
Canıma yük olan sevdayı bırakıp gideyim gönlüne..

Söz, bir daha çıkmam karşına..!

Anlatamazsam bende kalanları,
Anlatamazsam sana dair olanları,
Yıkıntılarımın arasında ezilir giderim
Sana ulaşmayan sevdamın altında tükenir, biterim…

Kapını kapatmadan önce düşün bir kere
İzin ver ulaşsın sesim, yüreğinin sesine
Dilimi kana bulayıp,
Mahşer gününü yaşatma gönlüme..!
Başlıyorum içimdekileri azad etmeye
Hazır mısın elin yüreğinde beni dinlemeye?
...
Yar…
Sen, kapalı kapılar ardına sakladığım,
Kuytu köşelerde yaşadığım “sevgi ” sin.
Sen, çağlayanları yüreğime bırakıp,
Hiç bir şey olmamış gibi durulmamı bekleyensin..
Düş olup rüyama sızan,
Uyandığımda korkuya dönüp, günüme gelensin..
Beni ben yapan,
Sonra seni benden isteyensin…
Ne yaparsam yapayım
Seni sana veremediğimsin…
Uykusuz gecelerime sızan ışık,
Saatlere ağır gelen düşüncelerimsin..
Düşlerimsin,
Düşlediğimsin…
Bir kere olsun “ seviyorum seni “ diyemediğimsin..
Bitti mi..? diye sorma sakın bana
Bitmedi..!
Bitmeyecek..!
İstesem de bitiremediğimsin, tükenmeyensin…
Biraz daha sabır..
Son bir şey kaldı azad edilmeyi bekleyen
Ama bu defa yüreğindeki el, benim elim olsun isterim
Elim yüreğindeyken söylemeliyim
...
Varlığın, varlığıma sebeptir yar…
Yokluğumsa şu an dokunduğum yüreğindedir…
İster senli kıl şimdi beni..!
İster sensiz bırak..!
Nasıl olsa
Sen yaşadıkça sevdan bendedir…