Varlığın Sırrı ve Yokluğun Dersi
Sen, ömrümün en zor sorusuna verilmiş cevaptın, Şimdi yokluğun, her cevabın bittiği derin bir uçurum. Ne zaman baksam aynaya, içimde bir sen saklıydın, Göz göze gelmek değil, ruhumuzun ortak yazgısıydı durum.
Gidişinle birlikte ışık da çekildi göğümden, Kalan boşluk, dünyanın en kadim, en ağır yükü. Sadece bir özlem değil bu, bir varoluş meselesi benden, Seninle tamamlanan anlam, sensiz bir bilmecenin öyküsü.
Her anı bir çentik vurduğum, bitmeyen bir sabır taşı, Hasret, ne bir fırtına ne de kısa bir yağmur seli. O, tenimde gezen, alın yazımdan silinmez çizgi yaşı, Sen, kalbimdeki aşkımsın, ne zaman silinir ne de silmeli.
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta