Bir düşünce düştü geceye,
Karanlık, kendi anlamını arıyordu.
Zaman, yorgun bir tanrı gibi sustu;
Ve ben, var olmanın ağırlığını dinledim.
Her nefes, bir soruydu evrene,
Cevapsa, sadece rüzgârın omzunda.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta