Varlığın Ötesi Şiiri - Abdullah Oral

Varlığın Ötesi

Tarih kendi içinde hareketini oluşturuyor
Tepesine güneşi asmış dünyanın
Işık yolunu göstersin diye insanlığın
On iki saatte bir yakmış yüzünü karanlığın.

İnsan sessiz anılarla çekilmiş kendi içine
Ve aranır olmuş ölümün ötesinde aydınlık
Şiirlere vurmuş sevdayı-
Düşleri tuvale.
Ve destanlar yaratmış kendi içinde
Kölesi olmuş renklerin- yitirmiş benliğini

Yaşlandıkça evren
Dayanamamış aptallığına yaşayanın.
Kendi kuytularına dönmüşte bakışlarını
Kusar gibi savurmuş yüzüne öfkeyi
İhanetin ve ihmalkârlığın.