Aşk, bir varoluş biçimi midir,
yoksa varlığı anlamlı kılan tek neden mi?
Kalbim bir soru işareti gibi atıyor,
her nabzı, seni değil, “neden seni?”yi soruyor.
Seni sevmek —
kendimi tanımanın en dolambaçlı yolu.
Bir aynaya bakar gibi bakarım sana,
ve her bakışta bir ben eksilir içimden.
Sen mi gerçeksin,
yoksa benim inancım mı seni var ediyor?
Belki de aşk, Platon’un idealarından sızan
bir ışığın kalpteki yankısıdır.
Zihin der ki: “Bu bir yanılsama.”
Ama ruh susmaz —
çünkü düşünce bittiği yerde başlar aşk.
Belki seni sevmek,
Tanrı’nın unutulmuş bir teoremini yeniden kurmaktır;
belki de sonsuzluğu bir an’a sığdırmaktır.
Ve sonunda anlarım:
Aşk ne bendir, ne sendir —
ikisinin arasında sessizce duran
varlığın kendi düşüncesidir.
Sinan Bayram
Sinan BayramKayıt Tarihi : 30.11.2025 18:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!