Varlığın İhtişamlı Bir Apolet

Düşün küflü kalburundan umut geçiriyorum
Hızla tükenen günlerin gergefinde iç çekişler
Zincirlerim suyu özlüyor ben seni düşündükçe
Birbirinden ayrılan tozlu yollar kesiştikçe aşkta
Sen eğersiz bir yılkıyla düşlerde bana geliyorsun

Sendeki o mücevher yüreğin kırık masallarında
Yer bulup oturmak köşküne, sarılmak vedalarla
Aldığın her nefesi avuçlayarak, sunmak yine sana
Matemde iken yeryüzüm, şavkı her sabah bana
Senli bir ateş ta şuramda, soyun da gel yatağıma

Parçalandı insanlık, çocukların çığlıkları yüreklerde
Düşten sıyrılmış mermi hayat, unutuluş belleklerde
Ölümle takas yaşamak, pişmanlık ekiliyor siperlere
Yorgun bedenimden şiir damlıyor, pişmanlık dünlere
Varlığın ihtişamlı bir apolet, ruhun layık ölümsüzlüğe

Hangi sırrın sultanısın söyle! Gizleme artık gözyaşlarını
Yangınlar ırmağını bulur, aşkın bayramına as bayrağını
Devrilsin günler ardına, alsın yaradan tümden hicranını
Seninle güzel yaşamak, yakarım ellerine aşkın kınalarını
Sar beni sırlarınla, aşarım seninle tüm ölüm tuzaklarını