Varlığın güneş olarak kazındı..

Pazar günleri ara sıra dışarı çıktığımda
Akçay/ın sahilinde el ele tutuşmuş
Birbirine sarılı insanlar görüyorum
Ne güzel bir duygu, diye geçiyor içimden
Özeniyor gibiyim, özlüyor gibiyim, pekiyi değilim.

Geçen ay da doğru yanlış ikilemi üzerine
Bir şeyler okumuştum, bir şeyler yazayım dedim,
Hiç içimden gelmedi anlıyor musun?
Canım istemeyince yapamıyorum, biliyorsun,
Ama ne sen beni biliyorsun ne de ben seni
En çok can sıkan da bu uzağım
Bakma böyle tatsız, keyifsiz konuştuğuma
Dışarıdan bakınca çok farklı değil gibiyim
Apartman arkadaşlarıyla yemeğe gidiyoruz,
Gülüyorum sohbet ediyorum
Yeni insanlarla da tanışıyorum.

Kordon da arkadaşlarla görüşüyoruz
Akşam eve döndüğüm zaman
Apayrı bir hayat başlıyor Akçay/ımız da
İki dünyada yaşıyor gibiyim
Genel olarak pekiyi değilim ama
Varlığın güneş olarak kazındı aklımda.

Ne olursun, yakın bir vakit söyle
Nereye yakınsa evin çabucak
Beş dakikaya gelirim diyeceğin nereyse
Söyle ki çıkıp geleyim, gerçekten çok özlüyorum
Görüşmek ümidiyle benim biriciğim.