Varlığın Değeri Şiiri - Tuba Gürdere

Bazen en büyük değerler tükenir.
Ruhun aydınlık oluşu yetmez
karanlık bakışlarını aydınlatabilmeye.
İnsan bir ışıktır özünde oysa.
Yaşarken karamsarlığın gölgesinden yoklarız kendimizi.
Karanlık düşüncelerin bazen gece gibi yansır içine.
Ve kalb mühürdür ömrüne en aydınlıklardan.
Buyüzden perde olur hayatın arasından
süzülen loşluklar.
Geceye benzeyen varlığımız yanmalı ki;
Aydınlıklarda bulabilelim varlığın değerini!
Ve en gerçek özgürlükler aydınlıklarda büyür daima.
Çünkü ruhunun aydınlığı kadardır insan.