Varlığın Anlamadı, Yokluğunda

Varligin Anlamadi, Yoklugunda

Anınca adını içimde hücreler şenliklerde
Lakin; dışımı sorarsan kederlerde sevgili
Seni hatırlatan şarkılar dinlerken yalnız odamda
Buruk tebessümlerim yüzümden akıyor
Kulac atmış acılar gamzelerimde yüzüyor
Sensizlik boğuyor her günümde sevgili.

Günü salınca akşama, özlüyorum mor geceleri
Saran kolların da yok, sarsılıyorum içten içe
Gecenin ayazı kutuplardaki buza döndü
Hayallerim boz-bulanık kapılmış sanki sele
Akıyor şu benliğimle hala sana sevgili
Oysa; yokluğun yanımda anlamazken beni.