Varlığın Şiiri - Muhammed Okay

Gözlerinin ışık yağmurlarıydı
gecemin zifiri karanlığına
aydınlığın mührünü vuran,
Beni kör uçlarımdan tutup
görmenin sevincine ulaştıran.
Geceme yağıp hücreme dolan
Gözlerime değen tek yıldızdı
Işıktan yağmur gözlerin.

İsminin harf harf,
Hece hece yürüyüşüydü
İşkencelerde, itiraflarda,
sürgünlerde ve sayıklamalarda
dilimden hesapsızca dökülen,
Bütün dilek ve dualarımda
Israrlı bir söyleme bürünen.
Dilimden tane tane dökülen
Dudaklarıma yapışan ve yakışan
tek sözcüktü senin ismin.

Varlığının tılsımıydı
Solgun benizli çiçeklerime,
Kırılmış, hastalıklı dallarıma
şifalı bahar olan,
Çöl suretindeki bahçelerime
yağmur olup
İçimde gökkuşağı renkli
iyimser çiçekler açtıran.
Fikrimde her an dolaşan
İçime yaşam diye doğan
tek mucizeydi varlığın.