Kızgın volkan gibi zavallı kalbim
Sönmeyen ateşle her an yanıyor.
Yalnızlığım çöl güneşi bağrımda
Anıların izleriyle kanıyor.
Muhtacım sana ölene kadar
Bu ölümsüz aşk sönene kadar
Pişman olup er geç dönene kadar
Ruhum artık serabına kanıyor.
Gönül kapım açıktır sonuna kadar
Aşkımıza hasret bütün geceler
Son kez sokul bana kollarını sar
Tükensin yokluğunda çektiğim işkenceler.
Kayıt Tarihi : 13.2.2008 20:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!