Varlığımla sevdim seni Şiiri - Oktay Çekal

Varlığımla sevdim seni…

Gökyüzünde süzülüyorum sensiz.
Bir kuş tüyüyüm adeta: “her şey boş.”
Rüzgârın kollarında, hep sonsuzluk,
Zaman durmuş, bazen belirsizlik hoş.

Bazen bilmemek bilmekten iyidir
Bazen kurcalamak hüsran getirir
Emin ol bazen duymak istemezsin
Çünkü duydukların seni bitirir.

Ama unutma bilmekte güzeldir.
Dokunmasam da varlığını bilmek.
Sahiplenmek yokluğunda sevmektir.
Ve hatta karşılıksız içten sevmek…

Ruhum çıkarsız sevdi, yüreğimle…
Tenimde aşkım titredi seninle,
Bakışlarım uzaklarda, kendimle,
Varlığımla sevdim seni bir kere.

Oktay ÇEKAL
13.09.2014-01.41