ben yaramı çok kanattım
canımı çok acıttım yokluğunda...
ve bu acıların bedeli;
sensizliğin bensizliği oldu...
YOKLUĞUNSA ARTIK, VARLIĞIMIN SEBEBİ.
Bir elbise giydirdin şimdi kendine,
içindeki SEN olmayan!
Sen 'hayır O benim' desen de;
bırak ben 'bana geldiğin gün gibi,
üzerinde hiçbir elbisenin olmadığı halinle giydireyim seni...
sen kirletmeye çalışsanda
bırak ben, Geldiğin gibi seveyim seni...
Bekleyeni idin hep 'gitme'lerin,
yada geldiğim zamanların hep gideni...
Şimdi ordasın karşımda,
bir nefes kadar yakın,
yüreğime dokunamayacak kadar uzakta.
ben yaramı çok kanattım
canımı çok acıttım yokluğunda...
ve bu acıların bedeli;
sensizliğin bensizliği oldu...
YOKLUĞUNSA ARTIK, VARLIĞIMIN SEBEBİ.
Fatih Çınar
Fatih Çınar 2Kayıt Tarihi : 14.10.2009 09:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!