Varlıkla yokluğun kesiştiği, birleştiği, aynılaştığı anlar var.
Bu anlar, dokunduğu, gördüğü, hissettiği, okuduğu, anladığı, saydığı her şeyde ama her şeyde binlerce anlam arayıp, onlarca anlam bulduğunu sanan biri için oldukça şaşkınlık verici.
Ve üstelik aradığı ve bulduğunu sandığı anlamların bir lahzada yok olup sonra, içinde kapladığı yer kadar büyük bir boşluk hissi.
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta