Varlığıma dol olduğun kadar

Varlığıma dol olduğun kadar…

Karanlık duygularımı gömen, bir dehliz oluyorsun.
Soğuk tarafında üşüyor, ruhumun duyguları.
Sokaklarda kaybolup, dolaşıyor yüreğim.
Her adımın izlerinde, arayışlarım sensin.

Bir martı görse, yalnız uçarken gökyüzünde
Kendimi ona benzetirim, gözlerim dolar.
Bir denizin dalgasında, düşlerim seni,
Uzaklaşırken ardına bakmadın, sanki senin gibi…

Çok üşüyorum bu gün, üstelik aşkım firarda yüreğimden.
Tenimde senlerim kayıp ve ben çırılçıplak yalnızım.
Boynum bükülür topraktaki buğday başağına dokunur.
Gülüm sensizliğin kurak tarlalarında, canımdan kırılırım.

Al beni yoğun duygularında sakla, hayat ver sonra.
Yokluğunun kabuğunu kır, koş gel bana.
Buğulu hislerin en doruklarında, huzurumsun oysa.
Varlığıma dol olduğun kadar, sensen razıyım…

Oktay ÇEKAL
22.12.2014-20.25