Saat gecenin üçü
Ve ben neyi düşündüğümü bilmeden şuursuzca düşünüyorum
Gözlerimin önünden hayatım geçiyor
Bazen birkaç fotoğrafa takılı kalıyor belleğim.
Ne zaman çekildiğine
Zamanını tam olarak anımsamasam da, çektirdiğim anın duyguları öyle derin kazınmış ki zihnime daha dünmüş gibi hatırlıyorum
Sonra soruyorum kendime;
Ben gerçekte ne zaman doğdum
Bu varoluş hikayesinin anlamı ne
Böyle buyurdu Zerdüş’deki gibi ya aynı hataları tekrar tekrar yapıp dursaydım yine de kabul eder miydim hayatımı
Bunları düşündüm tüm gece
Evet ben sevgiyle büyümedim fakat buldum yine de çok sevmenin, sevilmenin bir yolunu
Kalbim kaynağını tanımadığı bir frekansla Aşk'la doldu
Yaşımdan önce kalbim büyüdü
Aşk'la çarptı
Esnedi
Sevgide ve özveride sınır tanımadı
Korudu, kolladı, büyüttü, yayıldı
Zamanla ayrıştı
Ruhum zihnimden, zihnim vaktinde tüm olup bitenden
Tadına varmadığım hiçbir duygu kalmadı
Tüm bu duyguları hissederken, kendimle karşılaşmalarımı, verdiğim her bir tepkinin zamanında nelerin noksanlığı ile oluştuğunu, kendimle, hayatla tekrar tekrar kucaklaşmalarımı, sarıp sarmalayışımı
Ve sonunda diyebildim ki kendime
Ben tüm varlığım ile yaşadım
Varım
İşte tam da buradayım
Hüzünlerimi, sevinçlerimi, gülmelerimi, ağlamalarımı
Acılarımın tüm hücrelerime nüfuz edişini, asla geçmediğini, geçmeyeceğini fakat bu acılarla hayatıma nasıl devam edebileceğimi öğrendim
Aynı zaman dilimini paylaştığım canlılarla nasıl da uyumlu olduğumu gördüm
Varlıklarını hissettim
Dokundum, tattım, kokladım
Sanatın her bir dalıyla az da olsa uğraştım
Hayatıma neler kattığını, ufkumu nasıl da açtığını ve asla onsuz yaşayamayacağımı anladım
Farklı varoluş biçimleri ile değiştim, geliştim
Olmanın nasıl bir şey olduğunu deneyimledim
Ben gerçekte ne zaman doğdum ve yolun tam olarak neresindeyim henüz bilmesem de, şimdi tüm kalbimle, zihnimle tam olarak burada olduğumu biliyorum
Hayallerim, aşklarım tutkularım, sevgim, merakım, acılarım, hüzünlerim ile buradayım
Ben dünyaya aitim
Ben bu dünyada bir tek kendime aitim
Tüm yaşadıklarım ile kendimi ve dünyayı kucaklıyorum
Yaşamımı kutsuyorum
Kendimi kutluyorum
Varlığım varlığıma en büyük armağanımdır
Özlem SABA
Özlem Saba
Kayıt Tarihi : 14.4.2022 12:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Özlem SABA’nın Şiir Kitapları; Münferit Aşklar, Aşk Kadından Öğrenilir, Beklenen Sevgiliye, Hoş Geldin Sevgilim, Beni Güzel Uğurla, Gül Bahçem, KertenKelebek Şiirler, Aşkımdan Vurdular, Gül Kurusu Ölümler
Bir yorgunluk vardı sanki
Hatamizla, dogrumuzla , acı ve güzel anılarla biz biziz ve kendimizi böyle kabul etmeliyiz ..
Sevmeliyiz kendimizi önce ...
Barışık olmalıyız...
Kaleminize sağlık...iyi geldi bu...
Saygı ve selam ile kalınız
TÜM YORUMLAR (1)