Bir telaş var,
Yokluğun ve yok olmanın sınırında ki insanlarda,
Bir telaş var sabahın uyanışında.
Her adımda gelen gecikmişlik hissi,
Süresiz ve sonsuz alınan her nefeste yok olan bir dünya.
Varlığın yalanlarına katlanan bir uğur böceği,
Uykuya dalarken ağlayan bir kuş,
Sonsuz özlem dolu hisler, dokunuşlar ve ölümler,
Her yalnızlığın bir ölüm gibi,
Sessiz ve içten olması.
Yok olan benliğimin sınırlarında tek tük gözyaşları.
Varım!
Yokum!
Senle veya sensiz,
Ölümlü veya ölümsüz,
Her anı özlem dolu.
Uykusuz, paramparça benlikler,
Sessizlik.
Gitme,
Gitme o güzel karanlığa,
O sessiz boşluğa,
Gitme sonsuz gözyaşlarıyla,
Öfkelen,
Öfkelen yakarışlarımın karşısında!
Ama gitme o güzel sonsuzluğa usulca!
Kayıt Tarihi : 22.2.2021 18:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!