Varlığı Ziyan Şiiri - Mesut Çiftci 2

Gitmek istiyorum bu şehirden,
Gri bulutlarla kaplı bir sonbahar sabahında,
Tüm anılarımı ateşe verip terk etmek kendimi.
Tam da ağlamak üzereyken gökyüzü,
Tam da unutmuşken güneşi düşlemeyi,
Kaybolmak istiyorum kalabalık bir kaldırımda
Ve bir başıma.

Ağlanmasın istiyorum arkamdan,
Hatırlamasın beni tanıdıklar,
Sevdiklerim, sevmediklerim yani tüm insanlar.
Sanki hiç yaşamamışım gibi,
Sanki hiç sevmemiş,
Sanki hiç gülmemişim gibi olsun istiyorum.
Varlığımı silmek tüm hafızalardan,
Zavallı gülümsememi söküp atmak tüm anılardan.

Kaybolmak istiyorum ansızın,
Kıyıya vuran bir dalgaya tutunan deniz köpüğü gibi,
Kırmızı bir gül yaprağının üzerine tutunmuş çiğ damlası gibi,
Dertli bir gönülden gökyüzüne yükselen ince bir ah gibi,
Ömrüm gibi,
Silinip gitmek tüm yaşananlardan.

Çünkü artık ben,
Ben olamayacak kadar üzgünüm…