adamın
ayakları vardı
vardı da
onun ayakta durmasına
yetmiyordu...
zira,
o adamın
ayaklarına
elleri yön veriyordu...
adamın
gözleri vardı
vardı da
onun önününü görmesine
yetmiyordu...
zira
o adamın
gözlerine
kulakları yön veriyordu...
adamın
elleri vardı
vardı da
onun dalları tutmasına
yetmiyordu..
zira
o adamın
ellerine
aklı yön veriyordu...
adamın
bir dili vardı
vardı da
onun derdini anlatmasına
yetmiyordu...
zira,
o adamın
sözlerine
gözleri yön veriyordu...
adamın
varları
o kadar çoktu ki
yokların
kıymetini hiç anlamıyordu...
Fikret Turhan-Yalova,
19.07.2016
Kayıt Tarihi : 19.7.2016 18:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!