Varla Yok Arasında Şiiri - Hasan Can

Ben güneşi beklerken sabahıma,
Rüzgar çıktı aniden karşıma,
Uykumun sersemliğini atamadan üzerimden,
Su serpti yağmur ruhuma.

Varla yok arasında seni düşünürken,
Her sabah yeni bir acıyla karşılaşıyorum.
Hasretini yüreğimden söküp atmak isterken,
Sağda solda izlerin var, nereye baksam bilmiyorum.

Acı vardı sonunda bilmeliydim,
Seni böyle delicesine sevmemeliydim,
Bakmamalıydım yalancı gözlerine,
Böylesine yasak bir sevgiye boyun eğmemeliydim.

Ne desem anlamı kalmadı,
Bütün duygularımı yel aldı,
Tüm umutlarım yerle bir oldu,
Şimdi bu beden sonsuz bir uykuya daldı.