Varla Yok Arasında Şiiri - Gizem Gönülaçan

Unuttuğumu sandığım her anda kandırmışım kendimi,
o anlarda hep aynı hüzün ve efkar.
Sebebi görmezden geldiğim derinliklerde saklı,
kendinden kaçamıyor insan,
günışıklarımda yine derinliklerde o
gecelerde hortlayıverir hemen hiç inmemişcesine o derinliklere.
Elimde bir sigara o zamanlarda
dumanı fısıldar ve derki

'Işıkların söndüğü yerdedir senin aşkın,
karanlıklardır duygularına dost,
umutsuz olduğunu bildikleri halde
yıldızlardır sana destek göz kırpışlarıyla.
Bir gün günışığı yansıırsa bu aşka' der en son
ve ömrü biter sigaranın.
Bense yeni bir sigara yakma eğilimiyle
kaldığım yerden devam etmek isterken
ömrü biten sigaramın ağzımda bıraktığı o acı tat
itiraf ettirir gerisini bana
ben oldukça ve hep sanarken gerisi yok diye
gerisi var hep var ama ötesi yok