Varla Yok Arası Şiiri - Arife Özden

Ben seni bulduğum gün kaybettim kıymetli
Yüreğimin mahrem yerine sığdırdım yüreğini
Emanetti hayalin
Ziynet edasıyla taşıdım ömrümde

Anılar çatlağından filizlenen
nergis çiçeklerine sarıp sarmaladım kokunu
Özlemi, gecelerimin en munis hamisi
Karanlık tepelerin ufuklarından sızan
tebessümünü şifa bildim

Lain harabelerin yokuşlarında yıprandı gönlüm
Uzandığım kapıların ardında hep sen vardın
Gözlerin çiğdem renginde
Zemheri dallar arasından göz kırptı
Kirpiklerin cemreleri müjdeledi
Sesin kulaklarıma bergüzar
Tükendim her nefeste azar azar

Sen
Aşiyanımın en güzel yerinde başlayan
kanlı isyanların beyaz güvercini
Hangi günah araladı hicap perdeni
Umutlarım boyun bükmüşken çaresizlik celladına
Kaç hüzün gölgeledi barış sevincini