Ufalanıp gidiyoruz
Hayat bir değirmen taşı
Döne döne de bitmiyor
Şu dünyamızın tasası
Kambura dönmüş zamanlar
Ağlıyorlar geçmişine
Bir ders dahi çıkarmamış
Bakılınca tarihine
Göz yaşlarıyla yazılmış
Kana bulana bulana
Halbuki tüketçeği tek
Bir can eninde sonunda
Zehir zemberek ediyor
Üç günlük ömrün tadını
Varken yaşamak yaşatmak
Aşklarının sevdasını
İnsan denilen yaratık
İhtiraslarına mâhkum
Gel birlikte söyliyelim
Kendim ettim kendim buldum
(Berlin,13.02.2012)
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 13.2.2012 10:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!