Uğramış düşüncenin, mazgal arkasına.
Sesleniyor ön tarafdakilere, görmüyor musunuz diye. Varılıyor mu farkına? Çalıyor mu trenin sireni?
Çıkıyor mu duman? Kusuyor halk tüm öfkesini.
İzleniyor olanlar mazgal arkasından, körelmiyor bıçak miras davasından. Yatıyor vücutlar teneşir taşına, ağlıyor insanlar. Bir parça variyet için.
Kayıt Tarihi : 1.12.2019 13:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!