Adalet hiç yoksa “eğer”,
At da değil, halkta “eyer”.
Barolarda onca “semer”,
Avukatları bindiririz.
Yular Hâkimin “elinde”,
Çomak savcının “dilinde”,
Eşek adliye “önünde”
Sırtımızda gezdiririz.
Karlı olan “avukatlardır”,
Ata biner para “alır”,
Attan düşer o “kazanır”,
Kendimizi ezdiririz.
Avukatlar "vekilimiz",
Hep o bilir biz “cahiliz”,
“Kazandık” der, biz “veririz”
Kaybederse, kaybederiz.
Vekil gibi işleri "var",
Aman tanrım o "tafralar",
Helal neyse, ya "haramlar"
Onlar vekil, asıl biziz.
Avukat sanki “tefecidir”,
Adliyeler “hastanedir”,
Sanki evin “postanedir”,
Postacılar habercindir.
Böyle miras olmaz “olsun”,
Yeter artık “yorulursun”
Sinirinden “kudurursun”,
Aileni de bezdirirsin.
2023
Kayıt Tarihi : 19.12.2023 13:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!