Varırken Şiiri - Halil Çolak

O mübarek, şafak sökerken aklıma düştü,
Bu bir mübarek vakitte yine gönlüme düştü.
Ezan sesi de yükseldi şehirden gökyüzüne
Gözyaşlarım da süzüldü birkaç hisli satıra,

Ezan sesleriyle inlerken bin bir âlemle ben,
Titriyordu evrenle birlikte yanan ruhumda.
Şahitti sevdamıza yazan ve çizende kalem,
Ruhumun çok ihtiyacı vardı böyle bir ifşaata.

Ruhum ve bedenim de, tevekküle doyarken.
Gece karanlığını ışık yavaş yavaş soyarken
Işıklandı gönlümdeki karanlık şafak sökerken,
Büyük huzurda buldum ben secdeye varırken

Halil ÇOLAK 27.12.2009
ANKARA