VARIR OLMUŞUM
Zaten ezik ruhum,kırıp şadolma
Ben gönül gözüyle,görür olmuşum
Ahım yerde kalmaz,vurup ahalma
Ben ehil sazıyla,erir olmuşum
Eller kapısına,varıp gidersin
Kendini görmeden,eli didersin
Toyda tavşan iken,tazı güdersin
Ben cahil gözüyle,görür olmuşum.
İnsanın sırrına,akıl aymazmış
Koymaca fikire,menzil saymazmış
Doru ata büyük,eyer uymazmış
Ben kamil sözüyle bilir olmuşum
Erinmeden dinle,sen erenleri
Kendin bil incitme,sen yarenleri
Bilesin dostunu,sen sevenleri
Ben meyil düzüyle,yürür olmuşum
Kimseler kimseyi,üzmesin darda
Karıncayı dahi,ezmesin yerde
Yolu hak yoluysa,kalmasın zorda
Ben akil yüzüyle,devir olmuşum
Bana nahoş gözle, bakmayın ummam
Sizde göremeyen,gözleri sanmam
Haz vermeyen yere,katiyyen
dönmem
Ben mahir seziyle alır olmuşum
Nizami yol sende,darı bekaya
Azmeyle al sende kârı bekaya
Sarfeyle ver sende varı bekaya
Ben zahir teziyle varır olmuşum
NİYAZİ(NİZAMİ)AVCI
04.08.2022
141
Kayıt Tarihi : 29.3.2023 21:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!